Kiezen trekken is _niet_ leuk!

Dhr. Kahhali,
Esthetiek, Chirurgie

Vandaag zijn er maar liefst twee kiezen getrokken. Rechtsboven en rechtsonder. Niet de eerste keer dat er een kies uit moest. Die eerste keer was het me enorm mee gevallen, dus zonder noemenswaardige zenuwen nam ik vandaag plaats in de wachtkamer.

Eenmaal in de wachtkamer namen de zenuwen toch de overhand. Maar gelukkig mocht ik vrij snel naar de behandelkamer. Dr Kahhali zou dit klusje wel gaan klaren. Eenmaal in de stoel werd ik toch wel zenuwachtig. Ik zag al voor me hoe Kahhali  zich met handen en voeten op de stoel afzette om die vastzittende kies er maar uit te krijgen.

De verdoving viel mee. Eén prikje dat erg akelig was.De andere acht ofzo vielen mee. Maar ik ben ook niet zo bang voor spuiten dus dat ging wel. Helaas ging het trekken niet zo makkelijk. Mijn kies had een boogje in de wortel zodat het lastig ging. En mijn andere kies was in stukken gebroken geloof ik.

Het duwen, trekken en boren en weet ik wat nog meer op zijn zachtst gezegd zwaar klote. Het kraken van kies, het heen en weer bewegen van de kies. Brr. Maar net toen ik dacht dat de kies alleen met een takel los zou komen, was het gebeurt. (Tja, en toen de tweede nog)

De tandarts vond me erg dapper want “het was niet makkelijk geweest.” Tja dapper. Ik had niet echt veel keus he? Kon moeilijk halverwege de stoel uit gaan en naar huis gaan. Maar goed, Ik denk dat ik een uurtje binnen ben geweest.

Met mijn mond vol watten en hechtingen weer naar huis. Bij de apotheek kon ik zelf niet de voorgeschreven pijnstillers halen. Maar gelukkig heeft mijn reddende engel Christel ervoor gezorgd dat ik het nu toch heb. Ibuprofen bruis wat ik trouwens vreselijk smerig vind.

Nu ga ik proberen even te slapen. Ik vrees dat als de verdoving uitgewerkt is de echte ellende pas gaat beginnen.